Categorieën: Emoties, Familie, Gezondheid, Kinderen

Lief ziekenhuis Deel 2.

Zomer 2016

In ‘lief ziekenhuis’ deel 1 vertelde ik over het wachten tijdens de operatie van onze dochter. Ik deel hier het vervolg en hoe woorden, 'lief ziekenhuis' een dag erna een andere betekenis kunnen krijgen.

De volgende dag is mijn tred aanzienlijk lichter als ik naar de draaideur van het ziekenhuis loop. Terwijl ik weer de tekst op de achterkant van het bankje lees, bedenk ik me dat het goed zou zijn om nogmaals die dag te gaan zitten, te kijken en te ervaren. En ik ga zitten. Het is alsof ik een andere bril heb opgezet. Ik zie natuurlijk weer allerlei mensen naar binnen stappen, met waarschijnlijk dezelfde klachten als de dag ervoor. Velen waren op weg naar de woorden die hun blij, opgelucht, boos, verdrietig of onmachtig zouden maken. Een aantal zou naar buiten komen met positieve vooruitzichten en hun kwalen zouden verdwenen zijn. Anderen konden naar huis om te herstellen. Weer anderen werden in de ‘wachtkamer’ gezet omdat men nog niet de juiste behandeling gevonden had. In ieder geval was er daar binnen dat ziekenhuis iets veranderd ten aanzien van hun situatie.

Dankbaar

Onze dochter komt die dag nog niet naar buiten. Zij ligt nog op een zaal met een grote wond en 21 nietjes in haar hoofd. Ze is suf, moe en bijna niet aanspreekbaar. De dag ervoor, vlak na de 4,5 uur durende operatie heeft ze ons aangekeken en herkend. De verlossende woorden gesproken, waaruit bleek dat er niets in haar hoofd ernstig beschadigd is. Ik ben blij. En daar zo zittend op dat bankje realiseerde ik me hoe dankbaar ik ben. Voor die artsen met hun kennis, vaardigheden en precisie. Zeker ook voor het verplegend personeel. Wat zijn ze lief voor haar, voor de operatie en erna. Alle tijd nemen ze om haar in rust te begeleiden, maar ook te stimuleren weer de eerste stappen te zetten. Dat is allemaal heel fijn! Het genezingsproces kan goed beginnen.

Lief ziekenhuis

De dag ervoor heb ik tijdens het wachten ook een aantal uren in het cafeetje van het ziekenhuis doorgebracht. Zelfs daar is er de zorgzaamheid voor mensen zoals ik, die aan het wachten zijn. Bewust weer even op het bankje, beken ik mezelf dat ‘Lief ziekenhuis’ zeker die dag een andere betekenis heeft.