Categorieën: Acceptatie, Stress, Zelfsupport

De oorlog in mij!

 

Onder oorlog verstaan we normaal gesproken de strijd, tussen landen, volken of bepaalde groepen in de samenleving. Evengoed zien we het ook tussen individuen onderling gebeuren. Conflicten die niet door middel van een vreedzame communicatie opgelost kunnen worden en waar uiteindelijk soms toch de 'wapens' tevoorschijn gehaald worden om het uit te vechten. Stress alom voor de actieve 'vechters' en degene die de gevolgen ervaren.

Ondermijnende acties

De strijders in mij voeren ook regelmatig een conflict met elkaar. Een positieve strategie die op een bepaald moment tussen de partijen afgesproken was, kan zomaar van tafel geveegd worden door een ondermijnende actie van de andere partij. 

Bijvoorbeeld:

De 'generaal': 'Na de vakantie ga ik elke week 4 keer naar de sportschool'. 

De 'kolonel': 'Er moet ook nog gewerkt worden!'

De 'kapitein': 'Je moet een keuze maken, want gezondheid is belangrijk'.

De 'sergeant': 'Zo vaak sporten is echt niet nodig'.

De 'soldaat': 'Ik weet het ook niet meer, ik wacht op een duidelijk bevel.'

De 'vaandrig': 'Wat een flauwekul al dat 'sporten is gezond' geneuzel'.

Kortom een 'oorlog' in mij, die heel veel stress veroorzaakt. Herkenbaar? Misschien niet op dit vlak, maar op andere essentiele vlakken?

Vrede realiseren

Mijn doel in het leven is steeds om 'vrede' in mijzelf te realiseren. Ik geloof dat wanneer ik in mezelf de oorlog c.q. stress reduceer en met meer innerlijke rust leef, ik een positief aandeel in de wereld heb. De conflicten en oorlogen in de wereld, zoals in Egypte, Afghanistan en Korea, daar kan ik helaas weinig aan doen, maar ik draag bij aan een vreedzame wereld door de impact in mijn omgeving. Rust en plezier uitstralen geeft altijd een zelfde soort reactie terug. 

De oorlog in mij duurt dan ook meestal niet lang, omdat de hele strijdmacht snel om de tafel wordt geroepen. De belangen van de verschillende 'strijders' worden uitgesproken en er wordt naar elkaar geluisterd. Is de 'sergeant' vanuit zijn opvoeding overtuigd dat dit de enige weg is? Of is de 'generaal' misschien beïnvloedt door de media? En heeft de soldaat nooit zelf leren kiezen? Iedereen wordt met respect gehoord en gezien. En daarin wordt ook zeker meegenomen wat de onderliggende drijfveren zijn die hem zo doen reageren. Uiteindelijk wordt er een middenweg gekozen, die voor alle partijen rust brengt en er volgt een duidelijke vreedzame actie. 

Verbeter de wereld en begin bij mij mezelf is dan ook wat in mijn macht ligt. Hoe is dat voor jou?