Categorieën: Familie, Familiepatronen, Systemisch werk

 

Familiepatronen zijn hoogst irritant wanneer ze vrijuit leven in de weg staan. Constant getriggerd worden door zo'n familiepatroon bij elke belangrijke stap die je wilt zetten geeft bij velen een gevoel van frustratie, onmacht of andere emoties. 

Hier kan Marijke ook over mee spreken. Ze wil heel graag op haar 52ste nog een studie gaan volgen aan de Open Universiteit. En dit is niet nu ineens opgepopt, maar dat wil ze al een aantal jaren.

Al een paar keer heeft ze de inschrijving bijna gedaan, maar ze is steeds weer afgehaakt. 'Wanneer ik er aan denk of op de site van de Open Universiteit zit, word ik heel blij en wil ik inschrijven maar steeds is er een stemmetje die allerlei excuses oproept' zegt ze met een zucht. Ze is danig gefrustreerd. Ik stel haar de vraag 'wat zeggen de stemmetjes?'. 'Ze gaan altijd over wat ik dan misschien door tijdgebrek niet meer zou kunnen doen, zoals de buurvrouw of mijn kinderen helpen als ze daarom vragen. En ik denk dat ik ook een aantal van mijn vrijwilligers taken los zal moeten laten' zegt ze na enige overdenking.

Marijke blijkt een bezige bij te zijn, maar de activiteiten gaan vooral over anderen helpen en niet zozeer over wat zij voor zichzelf wil. De reden dat ze bij mij een sessie wil, is omdat ze hier volgens haar zeggen klaar mee is. We wandelen nog wat verder en ik vraag haar of ze iemand in haar familie kent die ook zo was, maar daar mee uiteindelijk wel gestopt is...'het steeds voor anderen zorgen, behalve voor zichzelf'. Ze komt hier al pratend niet uit. Ik nodig haar uit in een afgebakend terrein met bomen wat rond te lopen en te stoppen waar zij het gevoel heeft dat ze wil stoppen, ook al weet ze niet waarom.

Na wat rond schuivelen tussen bomen, omgevallen stammen en struiken blijft ze stil staan bij een lang rechte den. Deze staat solitair en steekt letterlijk boven alles uit, alsof de kruin over alle bomen heen kijkt. 'Stel dit is degene uit je familie, en het kan zelfs ver terug zijn, die gestopt is met het alleen zorgen voor anderen. Degene die meer haar eigen weg koos?' vraag ik haar op die plek. 'O, maar dat is tante Jo!' zegt ze verbaasd over haar eigen inzicht. Tante Jo blijkt een oudtante te zijn, die bij het minste of geringste geroepen werd om ergens bij te helpen. Ze had ook overal een super creatieve oplossing voor en was heel handig in het organiseren van feestjes en partijen en het sussen van familie perikelen. Tante Jo deelt op een dag haar plan om de wereld rond te trekken en haar eigen weg te volgen, tot grote verwarring en ergernis bij haar familie. Tante Jo zet toch de stap, ondanks alle commentaar, en gaat de wereld rond.

We praten samen bij de boom nog even over tante Jo en ik nodig haar uit, om de hulp van tante Jo in te schakelen. Tante Jo leeft niet meer, maar Marijke kan wel verbinding met haar maken. In feite doet ze dit al, wanneer ze het over haar heeft en haar bewonderd over de moedige stap die zij zette. 

Zo heb jij ook vast een 'tante Jo', ome Frits of welk familielid dan ook, die jou helpt om een vast geroeste familiepatronen los te maken. Een familiepatroon wat nu niet meer vóór maar tegen je werkt. Jou belemmerd om vrijuit te leven.

Herken jij je in het verhaal van Marijke, dan is wellicht een familieopstelling dag in de natuur ook voor jou een doorbraak in een belemmerend familiepatroon. Kijk op de agenda, wanneer de volgende georganiseerd wordt.

N.B. Om de privacy te bewaken is de naam uit dit praktijkvoorbeeld veranderd.